Τελικά το πρόβλημα της ευρώπης είναι βαθιά πολιτικο, όσο και οικονομικό. Οι Γερμανοί ρισκάρουν να θυσιάσουν ένα νόμισμα που τους έχει ωφελήσει φοβερά (Euro) και για το οποίο δούλεψαν 20 χρονια, για να μην δώσουνε προσωρινά μερικά δις (τα οποία θα πάρουν πίσω τελικά με τόκο...).
Μάλλον δεν έχουν ακούσει την παροιμία "όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα..."
Μάλλον δεν έχουν ακούσει την παροιμία "όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα..."
Είναι γεγονός ότι αν η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο και δεν είχε δείξει την πολιτική (τουλάχιστον...) βούληση να μηδενίσει τα πρωτογενή ελλείμματα, τότε όπως είχα πει και πιο παλιά, θα ήταν απολύτως κατανοητό ότι οι υπόλοιποι της ΕΕ θα μας κρίνανε "ανεπείδεκτους μαθήσεως" και θα μας παρατούσαν στη μοιρα μας, σιγά μη μας κάνουν το δεκανίκι στον αιώνα τον άπαντα! και η χρεοκοπία θα ήταν άμεση και βέβαιη...
Όμως η Ελλάδα έκανε αυτό που έπρεπε (τουλάχιστον στη φάση αυτή), άρα τώρα το μπαλάκι είναι στη μεριά της ΕΕ να δείξει πως θέλει να βοηθήσει. Η οποία κωλυσιεργει απαράδεκτα. Υπό τις παρούσες συνθήκες και τη γενίκευση της κρίσης είναι απλά παρανοϊκό που δεν έχει ήδη κλείσει το ελληνικό ζήτημα με συνοπτικές διαδικασίες.
Και "φτηνά" τους έρχεται, μιας που η ελληνική οικονομία είναι νάνος σε σχέση πχ με την Ιταλία, και θα τους δώσει και το prestige ότι και καλά είναι αποφασιστικοί: Η ΕΕ θα αποκόμιζε σημαντικά πολιτικά οφέλη ως ΣΥΝΟΛΟ, δείχνοντας πως είναι αποφασισμένη να πουλήσει ακριβά το τομάρι της, αποτρέποντας περαιτέρω οικονομικές επιθέσεις στο μέλλον. Αν ΔΕΝ πληρωθούνε τα CDS τελικά, κάποιοι μάγκες θα χάσουν χοντρά φράγκα και θα το θυμούνται στο μέλλον πριν ξαναστοχοποιησουν χωρα της Ευρωζώνης.
Όμως, η μισο-αδιάφορη στάση τους μοιάζει να ακολουθεί το "καθένας για την πάρτη του"...
Λύση υπάρχει και είναι μονο ΜΙΑ που παρουσιάζει το ελάχιστο σχετικά κόστος: Επαναγορά του κρατικού χρέους (μισοτιμής τώρα...) μέσω δανειων του EFSF. Και είναι προς όφελος ΚΑΙ τον πλουσιων οικονομιών της ευρωζώνης. Διότι αυτά που λυπούνται να τα δώσουν για την επαναγορά του ελληνικού χρέους, θα τα πληρώσουν διπλα και τρίδιπλα στην αντίθετη περίπτωση χρεοκοπίας/haircut, πρώτον από τις άμεσες απώλειες που θα έχουν οι τράπεζες τους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία που έχουν ελληνικά ομόλογα.
Όμως, η μισο-αδιάφορη στάση τους μοιάζει να ακολουθεί το "καθένας για την πάρτη του"...
Λύση υπάρχει και είναι μονο ΜΙΑ που παρουσιάζει το ελάχιστο σχετικά κόστος: Επαναγορά του κρατικού χρέους (μισοτιμής τώρα...) μέσω δανειων του EFSF. Και είναι προς όφελος ΚΑΙ τον πλουσιων οικονομιών της ευρωζώνης. Διότι αυτά που λυπούνται να τα δώσουν για την επαναγορά του ελληνικού χρέους, θα τα πληρώσουν διπλα και τρίδιπλα στην αντίθετη περίπτωση χρεοκοπίας/haircut, πρώτον από τις άμεσες απώλειες που θα έχουν οι τράπεζες τους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία που έχουν ελληνικά ομόλογα.
Αλλα ακόμα σημαντικότερη απώλεια θα είναι ο long-term κλονισμός της εμπιστοσύνης των επενδυτών παγκοσμίως στη σταθερότητα και αξιοπιστία της Ευρωζώνης.
ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ "haircut" του χρέους, θα σημαίνει αυτόματα ότι οι χώρες της Ευρωζώνης του Νότου θα ενταχθούν στη γκρίζα ζώνη των χωρών όπου οι επενδύσεις είναι αβέβαιες, άρα οι επενδυτές θα ζητάνε σοβαρά επιτόκια για να τις δανείσουνε και η ψαλίδα των spreads θα ανοίξει μόνιμα!
Για παράδειγμα αν η Ιταλία αρχίσει να δανείζεται σταθερά με επιτόκια της τάξης του 6-7%, πάει κάηκε! Αν αθροίσουμε τα επιπλέον τοκοχρεολύσια μερικών ετών, από μόνα τους θα ξεπεράσουν το συνολικό ελληνικό χρέος!
Για παράδειγμα αν η Ιταλία αρχίσει να δανείζεται σταθερά με επιτόκια της τάξης του 6-7%, πάει κάηκε! Αν αθροίσουμε τα επιπλέον τοκοχρεολύσια μερικών ετών, από μόνα τους θα ξεπεράσουν το συνολικό ελληνικό χρέος!
Αν πάμε εκεί, το γεγονός αυτό θα αποτελέσει τη θανατική καταδίκη του euro.
Από την εισαγωγή του, το ενιαίο "σκληρό" νόμισμα είχε ως πιο σημαντικό πλεονέκτημα (για τις μικρότερες χώρες) ότι τους έδινε πρόσβαση σε φτηνά δάνεια, μέσω των διεθνών αγορών. Κι ενώ επί μια δεκαετία αυτό ίσχυε και όλοι βλέπανε τις χώρες του ευρώ ως ένα σύνολο πάνω κάτω με μικρές αποκλίσεις (με ιστορικά χαμηλά spreads μεταξύ δυνατών και ασθενικών οικονομιών), από δω και πέρα οι αγορές συνειδητοποιούνε πως αυτό είναι απλά μια πλάνη.
Η προφανής απροθυμία των δυνατών οικονομιών "να βάλουν πλάτη" όταν χρειάζεται και να στηρίξουν τις υπόλοιπες, σημαίνει πως όταν οι αγορές θα αξιολογούν στο μέλλον οικονομίες της ευρωζώνης θα το κάνουν κατά περίπτωση και άσχετα με το αν ανήκουν στο ευρώ η όχι!
Αυτό αυτόματα θα προκαλέσει υψηλά επιτόκια δανεισμού για τις μικρότερες χώρες --->
γιατί οποιαδήποτε μικρή-μεσαία χωρα να παραμείνει στο Ευρώ και να υφίσταται όλα τα μειονεκτήματα ενός σκληρού νομίσματος, χωρίς να απολαμβάνει το σημαντικότερο πλεονέκτημα??
Άρα οι φωνές που θα ζητάνε έξοδο απο το euro θα έχουν ένα ισχυρότατο επιχείρημα που δε θα μπορεί να αγνοηθεί για πολύ.
Το ότι δεν έχει συζητηθεί εκτενώς στα media αυτή η αναπόφευκτη εξέλιξη, αποτελεί παράδειγμα του γιατί έχω συχνά αναφερθεί σε "μπαζο-κανάλια" και "μπαζο-ενημερωση".
Προφανώς, αν είναι να έχουμε τα ίδια επιτόκια δανεισμού με euro και με δραχμή, 10 φορες καλύτερη η Δραχμή!
Ξύπνα Merkel... στο χείλος του γκρεμού είμαστε... Ο προκάτοχός σου ο Schroeder ήδη πέρασε στην Ιστορία για τη μνημειώδη πατάτα του να βάλει την Ελλάδα στο Euro, κάνοντας τα στραβά μάτια στις αλχημείες του Σημίτη...
ΥΓ> Υπάρχει και μια τελείως διαφορετική και "πονηρή" ερμηνεία της στάσης των Γερμανών. Η λογική ιδέα της επαναγοράς του χρέους δεν είναι νέα. Είναι στο τραπέζι εδώ και 1 χρόνο (πριν καν από το Mνημόνιο-1...) όμως τότε τα ελληνικά ομόλογα πουλιόντουσαν με 10% discount (=90% της ονομαστικής τους τιμής), ενώ τώρα έχουν πάει στο 60%...
Δηλαδή, απλά περιμένοντας 1 χρόνο, οι Γερμανοί έχουν ήδη μειώσει τις απαιτήσεις των ιδιωτών κατά πολλές δεκάδες δις, η επαναγορά του χρέους θα τους κοστίσει πολύ φτηνότερα. Αν ήταν αυτός ο σκοπός τους εξαρχής, ε είναι όντως πολύ γάτες...
Κι αν συνεχίζουν να ρισκάρουν εσκεμμένα, περιμένοντας να πέσουν κι άλλο οι τιμές, παίζουν ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι!
Η προφανής απροθυμία των δυνατών οικονομιών "να βάλουν πλάτη" όταν χρειάζεται και να στηρίξουν τις υπόλοιπες, σημαίνει πως όταν οι αγορές θα αξιολογούν στο μέλλον οικονομίες της ευρωζώνης θα το κάνουν κατά περίπτωση και άσχετα με το αν ανήκουν στο ευρώ η όχι!
Αυτό αυτόματα θα προκαλέσει υψηλά επιτόκια δανεισμού για τις μικρότερες χώρες --->
γιατί οποιαδήποτε μικρή-μεσαία χωρα να παραμείνει στο Ευρώ και να υφίσταται όλα τα μειονεκτήματα ενός σκληρού νομίσματος, χωρίς να απολαμβάνει το σημαντικότερο πλεονέκτημα??
Άρα οι φωνές που θα ζητάνε έξοδο απο το euro θα έχουν ένα ισχυρότατο επιχείρημα που δε θα μπορεί να αγνοηθεί για πολύ.
Το ότι δεν έχει συζητηθεί εκτενώς στα media αυτή η αναπόφευκτη εξέλιξη, αποτελεί παράδειγμα του γιατί έχω συχνά αναφερθεί σε "μπαζο-κανάλια" και "μπαζο-ενημερωση".
Προφανώς, αν είναι να έχουμε τα ίδια επιτόκια δανεισμού με euro και με δραχμή, 10 φορες καλύτερη η Δραχμή!
Ξύπνα Merkel... στο χείλος του γκρεμού είμαστε... Ο προκάτοχός σου ο Schroeder ήδη πέρασε στην Ιστορία για τη μνημειώδη πατάτα του να βάλει την Ελλάδα στο Euro, κάνοντας τα στραβά μάτια στις αλχημείες του Σημίτη...
ΥΓ> Υπάρχει και μια τελείως διαφορετική και "πονηρή" ερμηνεία της στάσης των Γερμανών. Η λογική ιδέα της επαναγοράς του χρέους δεν είναι νέα. Είναι στο τραπέζι εδώ και 1 χρόνο (πριν καν από το Mνημόνιο-1...) όμως τότε τα ελληνικά ομόλογα πουλιόντουσαν με 10% discount (=90% της ονομαστικής τους τιμής), ενώ τώρα έχουν πάει στο 60%...
Δηλαδή, απλά περιμένοντας 1 χρόνο, οι Γερμανοί έχουν ήδη μειώσει τις απαιτήσεις των ιδιωτών κατά πολλές δεκάδες δις, η επαναγορά του χρέους θα τους κοστίσει πολύ φτηνότερα. Αν ήταν αυτός ο σκοπός τους εξαρχής, ε είναι όντως πολύ γάτες...
Κι αν συνεχίζουν να ρισκάρουν εσκεμμένα, περιμένοντας να πέσουν κι άλλο οι τιμές, παίζουν ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι!